XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Eta nola mantentzen da airean? - galdetu zuen amona Josephinek.

- Gako zerutiarren bidez - esan zuen Wonka Jaunak.

- Harrituta uzten nauzu - esan zuen amona Josephinek.

- Andere maitea, - esan zuen Wonka jaunak -, guzti hau berri egiten zaizu.

Gurekin denboralditxoren bat eman ondoren, ez zaitu ezerk harrituko.

- Gako zerutiar hauek - esan zuen amona Josephinek - untziaren mutur bietatik gakotuta izango dira, ezta?

- Horrela da bai - esan zuen Wonka jaunak.

- Eta non gakotzen dira beste mutur biak? - esan zuen amona Josephinek.

- Gero eta gorrago nago - esan zuen Wonka jaunak.

Mesedez, itzuli bezain laster, gogora idazu neure medikuari deitu behar diodala.

- Charlie, - esan zuen amona Josephinek -, zaldun honengan konfidantza askorik ez dudala uste dut.

- Ezta nik ere - esan zuen amona Georginak-.

Oso iheskorra da.

Charlie ohean makurtu eta atso biei zerbait xuxurlatu zien.

- Mesedez - esan zuen -, ez zapuztu dena.

Wonka jauna oso gizon jatorra da.

Neure laguna da.

Maite dut.

- Charliek arrazoi du - marmartu zuen aitona Joek, taldearekin elkartuz- .

Josie, isil zaitez, eta ez iguzu problemarik sorterazi.

- Bizkor ibili behar dugu! - esan zuen Wonka jaunak-.

Hainbeste denbora eta hain eginbehar gutxi!

Ez!

Itxaron!

Ezabatu hori!

Bira ezazue!

Eskerrik asko!

Eta orain, itzul gaitezen lantegira! (...).